Medan en Samosir Eiland

Het is alweer een tijdje geleden dat ik wat van me heb laten horen, dus..

Sinds de 20e heb ik eindelijk bezoek uit Nederland gekregen, mijn ouders en mijn oma. De 22e januari (inderdaad al een tijd geleden) zijn we vertrokken naar noord Sumatra, naar Medan. Voor de landing konden we van bovenaf mooi zien hoe enorm groot de stad was. Medan is niet voor niets de 3e stad van Indonesie. Bij aankomst werd het meteen duidelijk dat Medan DE stad is, waaruit alle hulpgoederen en troepen vertrekken naar, het door de Tsunami getroffen gebied, Aceh. Het stikt van de militairen en op het vliegveld hebben we enorme transportvliegtuigen en een viertal Chinooks gezien. Hier loopt het Korean Medical Team, daar het Chinese Medical Team en buiten komt een busje aanrijden met het Japanese Medical Team. Hotels zitten ook hartstikke vol en daarom hadden wij in eerste instantie geen slaapplaats. Gelukkig hebben we bij mensen thuis kunnen slapen. Een heel simpel huis waar de mensen het niet breed hadden. Mijn ouders en ik hebben die nacht maar lekker op een "Tiker" geslapen, niets anders dan een rieten matje met een dunne deken erop. Gooi een handdoek over je heen en je hebt een deken. Ook toilet en douche is geheel anders, zeer primitief.
Tijdens die ene dag dat we daar geweest zijn, kom je bepaalde kenmerken van Indonesiers tegen die hen zeer kenmerken; zeer gastvrij, vriendelijk en ze doen ontzettend veel voor je zonder er iets voor terug te willen. Daar kunnen Nederlanders nog wat van leren.

De volgende dag met de auto over een verschrikkelijke weg naar het Tobameer (Danau Toba) gereden, de overtocht met een boot gemaakt naar het eiland Samosir. Het meer is echt geweldig!! Zelfs het eiland en ons hotel was top. Wij sliepen in een origineel Sumatraans huis, 15 meter verwijderd van het meer. De ochtend dus lekker een duik genomen. In de middag een brommertje gehuurd en lekker met mijn ouders over het eiland gereden. Rechts van ons de bergen, links het enorme meer. Hier en daar een kerbau (soort rund) en wij heerlijk met de brommer over bergweggetjes. Duurde helaas maar ongeveer 45 minuten. Ging helaas met de brommer onderuit op een grindweg. Zag het net te laat aankomen. Hebben dat ritje meteen moeten afblazen en ik ben zelf weer een vijftal littekens rijker. Op het eiland nog kennis gemaakt met een Canadees die alleen een kleine trolly en een plastic tasje bij zich had, terwijl hij al anderhalve maand aan het reizen was, met nog 3 voor de boeg. Zelf vertelde hij dat hij zelf niks meer nodig had. Heerlijk om te zien hoe bepaalde mensen kunnen reizen.
Helaas zijn we maar een korte tijd op het eiland gebleven, dus een dag of twee later weer terug naar een andere stad, alvorens naar Medan terug te gaan. In Medan 2,5 uur vertraging gehad met het vliegtuig, maar dat was logisch gezien de situatie daar.
Volgende stop, Surabaya..... maar voor we daar waren een reis van 6 uur, met een tussenstop in Jakarta....