Vakantie of niet???

Het is alweer een tijdje geleden dat ik iets van me heb laten horen en geregeld krijg ik berichten van mensen dat het lijkt of ik meer vakantie aan het houden ben dan werkelijk aan mijn onderzoek bezig ben. Laat ik deze mensen die denken dat Indonesie het paradijs op aarde is, waar het trouwens op enkele plekken wel degelijk wat weg van heeft, meteen maar uit de droom helpen. Haha. We zijn toch echt al geruime tijd hier in Indoland hard en druk bezig om van alles en nog wat te regelen. Omdat we veldonderzoek doen hebben we toestemming nodig van verschillende mensen en dat kost enorm veel tijd. Ook aan een goed onderzoeksvoorstel is veel tijd besteed, zodat enkel het voorstel nu bestaat uit 19 pagina's. Een heel enorm werk dus. Maar gelukkig is het nu eindelijk goegekeurd en gaan we we dus nu verder aan de slag. We blijven hier hopen dat we dit voorstel niet weer moeten presenteren, want daar zijn we niet zo'n ster in, ook al kunnen we beide een aardig woordje Engels spreken. En naast het Engels, spreken we hier geregeld in zinnen die bestaan uit Nederlands, Engels en Nederlands. We mixen het wel doorelkaar en dan komen we er wel. Het enige nadeel hiervan is dat we regelmatig niet eens meer op de normale Nederlandse woorden kunnen komen. Soms is het zo dat ik nog eerder op het Indonesische woord kom dan het Engelse of Nederlandse. Schandalig, nietwaar?

Van de mensen van wie ik emailtjes ontvang, hartstikke bedankt allemaal. Vind het tof om te lezen wat jullie daar allemaal uitspoken. Heb trouwens geregeld tijd om eens op internet te komen, maar dan is het bij ons natuurlijk al laat in de middag. Dus nog steeds voor de mensen die denken dat we hier vakantie aan het vieren zijn. De wekker gaat hier altijd tussen 6 en 7 's ochtends, om vervolgens meer dan een uur in de file te staan. De normale maximaal haalbare snelheid is hier trouwens zo'n 60 km/u. Ik hou dus mijn hart vast als ik over 3,5 maanden weer in Nederland ben.
Over de mailtjes nogmaals, anders verdwaal ik weer eens in mijn tekst, ik probeer er veel van hen persoonlijk te beantwoorden en dat kost tijd. Heb ik dat niet, dan probeer ik dat gewoon zoveel mogelijk te maken. Dus wees gerust, mailtjes zijn onderweg, of beter gezegd, ze zijn in de maak.

Voor nu alvast tot horens en we keep in touch.